یکی از موارد مهم در نرم افزار حسابداری تعیین ماهیت مانده حساب می باشد. حسابها در طول دوره مالی بدهکار و بستانکار می شوند و در پایان هر تراکنش یا رویداد مالی دارای یک مانده هستند. ماهیت مانده حساب می تواند یکی از موارد زیر باشد.

۱- ماهیت بدهکار:

حساب های با ماهیت بدهکار حسابهایی هستند که همیشه مانده آنها بدهکار است. بستانکار شدن مانده این حسابها به معنی ثبت سند حسابداری اشتباه می باشد و باید آنرا اصلاح کرد. حساب های گروه دارایی های جاری، دارایی های ثابت، هزینه ها و بهای تمام شده دارای ماهیت بدهکار می باشند.

۲- ماهیت بستانکار:
حساب های با ماهیت بدهکار حسابهایی هستند که همیشه مانده آنها بستانکار است. بدهکار شدن مانده این حسابها به معنی ثبت سند حسابداری اشتباه می باشد و باید آنرا اصلاح کرد. حساب های با ماهیت بستانکار شامل حساب های گروه بدهی های جاری، بدهی های بلند مدت، سرمایه و درآمد می باشند.

نکته: ماهیت برخی از حساب ها با توجه به تاثیر آنها در افزایش یا کاهش مقدار سرمایه شرکت یا دارایی ها مشخص می شود. حساب درآمد، هزینه و ذخیره استهلاک از این جمله می باشند.

حساب های گروه درآمد به دلیل افزایش دادن سرمایه دارای ماهیت بستانکار و حساب های گروه هزینه به دلیل کاستن از سرمایه دارای ماهیت بدهکار می باشند. حساب ذخیره استهلاک نیز چون کاهنده دارایی ها می باشد دارای ماهیت بستانکار است.

۳- حساب های با ماهیت دوگانه:
که می توان آنها را یا در سمت راست معادله حسابداری قرار داد و یا در سمت چپ و مانده آن ها در پایان سال می تواند بدهکار یا بستانکار باشد مانند حساب جاری شرکا

۴- حساب هاب فاقد ماهیت:
این گروه شامل حساب هایی هستند جنبه تعهدی دارند و تغییرات در آن ها رویداد مالی حساب نمی شود. حساب های انتظامی از جمله این حساب ها می باشد.

در نرم افزارهای حسابداری معمولا می توان در هنگام تعریف کد حسابداری ، ماهیت آن حساب را نیز مشخص نمود. مثلا در نرم افزار حسابداری باتیز در قسمت تعریف کدینگ حسابداری ، هنگام تعریف یک کد حسابداری می توان مشخص نمود که این حساب دارای ماهیت بدهکار است یا بستانکار و یا دوماهیتی.