ویکی پدیا : فرض تفکیک شخصیت یکی از اساسی‌ترین مفروضات حسابداری می‌باشد. زیرا این فرض به هر واحد اقتصادی (اعم از اینکه دارای شخصیت حقوقی یافاقد آن باشد) به عنوان یک واحد مستقل از مالک یا مالکان آن و نیز جدا از موسسات دیگر نگاه می‌کند. با این فرض هر مؤسسه یک شخصیت حقوقی مستقل فرض شده که می‌تواند دارایی تحصیل نموده، بدهی و هزینه تعهد و درآمد نیز تحصیل نماید. بر مبنای این فرض، مطالبات و دیون شخصی صاحبان واحد تجاری به اشخاص ثالث، جزء منابع تعهدات واحد تجاری محسوب نمی‌گردد اگر چه در شرکت‌های تضامنی و مؤسسات انفرادی با اینکه شخصیت شرکت یا مؤسسه، مستقل از شخصیت مالک یا مالکان آن می‌باشد اما از نظر قانونی این تفکیک وجود ندارد و بستانکاران این گونه مؤسسات می‌توانند طلب خود را از داراییهای مؤسسه یا اموال شخصی صاحبان سرمایه وصول نمایند.
حسابداران معمولا ثبت‌های جدایی برای شخصیت‌های حسابداری مجزا می زنند. با این حال، تمام شخصیت‌های حسابداری معمولاً در نهایت در صورت‌های مالی واحد تجاری تجمیع می‌شوند. فرض شخصیت حسابداری یا فرض تفکیک شخصیت حسابداری یکی از مفروضات پایه‌ای حسابداری است.
به زبان ساده اینگونه می‌توان بیان کرد که فرض شخصیت حسابداری هم شامل کلیت واحد تجاری به عنوان یک شخصیت مجزا است و هم شامل تک تک حسابهای افتتاح شده در دفاتر حسابداری، در ارتباط با عملیات آن واحد تجاری.
تقسیم‌بندی فرض شخصیت حسابداری
اگرچه نگهداری شخصیت‌های حسابداری مجزا، اطلاعات مفیدی را برای مدیریت فراهم می‌سازد، بسیاری از شخصیت‌های تجاری به سبب گزارش‌دهی مالی و به عنوان نمودِ رشدِ کمیِ واحد تجاری است که در دفاتر حسابداری نگهداری می‌شوند. پس از اینکه یک شخصیت حسابداری افتتاح شد، این حساب نباید مورد تغییر قرار گیرد، چرا که این تغییرات ممکن است قابلیت مقایسه‌ی اطلاعات مالی واحد تجاری را از بین ببرند.
تعریف فرض شخصیت حسابداری
حسابداری به صورت موقت بر اساس نیازهای اطلاعاتی مدیران تعریف می‌شوند. گاهی اوقات شخصیت‌های حسابداری بر اساس مشابهت با یکدیگر، در جریان عملیات تجاری، دسته‌بندی می‌شوند. به عنوان نمونه، یک حساب مجزا می‌تواند برای واحد فروش، بخش سرمایه‌گذاری یا برنامه‌ی ویژه‌ی تابستانی ایجاد شود.
منظور این است که، به عنوان مثال، اثرات مالی تمام اقداماتی که حالت فروش دارند، در یک شخصیت حسابداری مجزا به نام «حساب فروش» ثبت شوند. این حالت می‌توانداختصاصی‌تر هم باشد. به عنوان مثال برای یک سرمایه‌گذاری خاص، یک شخصیت حسابداری با عنوان مثالیِ «سرمایه‌گذاری ایکس» در دفاتر حسابداری افتتاح شود و تمامی اثرات مالی مرتبط با این سرمایه‌گذاری، در این شخصیت حسابداری گردآوری شوند.
تمام شخصیت‌های حسابداری دارایی‌هایی دارند که باید مورد حسابداری قرار گیرند. به محض اینکه شخصیت حسابداری تعریف شد، تمام معاملات مرتبط در این شخصیت حسابداری گزارش می‌شوند تا اهداف گزارش‌دهی و حسابداری تأمین گردند.
نرم افزار حسابداری-نرم افزار حسابداری باتیز-حسابداری-حسابدار-مفروضات حسابداری
نمونه‌هایی از شخصیت حسابداری
هر بخش یا قسمتی می‌تواند به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا در نظر گرفته شود. این تعریف همچنین برای هر خط تولید و یا هر موقعیت جغرافیایی‌ای که در آن محصولات به فروش می‌روند صادق است. شخصیت‌های حسابداری می‌توانند بر اساس اصول هسته‌ای واحد تجاری ایجاد شوند و یا اینکه بر اساس مشتری تعریف گردند. درصورتی شخصیت‌های حسابداری می‌توانند بر اساس مشتری تعریف شوند که مشتریان کاملاً از یکدیگر تفکیک‌پذیر باشند.
به عنوان نمونه‌ای از تعریف شخصیت‌های حسابداری بر اساس اصول هسته‌ای واحد تجاری، می‌توان به بهایابی مرحله‌ای، و به عنوان نمونه‌ای از تعریف شخصیت‌های حسابداری بر اساس مشتری می‌توان به بهایابی سفارش‌کار اشاره نمود.
در نهایت، یک واحد تجاری، در تمامیت خود، به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا از واحدهای تجاری دیگر شناخته می‌شود.
اهداف داخلی فرض شخصیت حسابداری
استفاده از شخصیت‌های حسابداری داخلی، به مدیران امکان تجزیه و تحلیل فعالیت‌ها را با استفاده از ارقام تفکیک شده‌ی قسمت‌های مختلف تجارت می‌دهد. بودجه‌بندی و دیگر تجزیه و تحلیل‌های مالی تنها در صورت استفاده از اطلاعات مالی تفکیک شده در شخصیت‌های حسابداری مختلف امکان‌پذیر است. بدین وسیله مدیریت می‌تواند موضع‌گیری استراتژیک مناسب‌تری داشته باشد و بر اساس آن‌چه به صورت مجزا در شخصیت‌های حسابداری مختلف گزارش شده است موقعیت بازار و فروش خود را بهتر تعیین نماید. نگهداری شخصیت‌های حسابداری مختلف ضمن ایجاد اطلاعات مرتبط، امکان تصمیم‌گیری در مورد توقف فعالیت و یا گسترش واحد تجاری را فراهم می‌سازد.
اهداف خارجی فرض شخصیت حسابداری
یک تجارت نیازمند است تا حسابهای مالی خود را از حسابهای مالی صاحبان خود و همچنین سرمایه‌گذاران جدا نگاه دارد. برای دستیابی به این هدف، یک تجارت از نظر قانونی و اهداف مالیاتی به عنوان یک شخصیت مجزای حسابداری در نظر گرفته می‌شود. یک شخصیت حسابداری مجزا به مقامات مالیاتی این امکان را می‌دهد تا در مورد مالیات واحدهای تجاری، به سطح دقیق‌تری ، منطبق با قوانین مالیاتی، دست یابند. شخصیت‌های حسابداری مختلف نیازمند گزارش‌دهی‌های مالی متفاوت هستند. این گزارش‌دهی‌های مالی از این رو اهمیت دارند که در زمانی که شخصیت حسابداری باید در یک ورشکستگی تسویه شود، تعیین می‌کنند که چه کسی مالک کدام دارایی‌هاست.
منبع: investopedia
ترجمه و اضافات: آرش شمسی
برگرفته شده از سایت accpress