واژه بورس یکی از کلمات پرتکرار این روزها است. مردم عادی کوچه و بازار و سیاستمداران این واژه را مکرر استفاده می کنند. نگاهی به صف های تشکیل شده در دفاتر پیشخوان دولت بیندازیم متوجه می شویم که اکثر مردم در حال تحویل اسناد و مدارک مورد نیاز برای دریافت کد بورسی و ورود به بورس هستند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ارگس از حسابدار ایرانی ، این روزها همه بورسی شده اند. و اصطلاحا بورس روی بورس (رونق) است.
بالا رفتن روزانه شاخص بورس باعث ترغیب افراد به سرمایه گذاری میشود؛ دولت هم خود میدان دار شده و آن طور که مسئولان میگویند تمام قد به میدان آمده است تا بورس زمین نخورد و حداقل مردم از این یک مورد ناامید نشوند.
ولی این یک فقط یک طرف قضیه است و طرف دیگر آن شاخصهای اصلی اقتصاد ایران است که عبارتند از تورم و بیکاری تا نرخ رشد و فلاکت.
نگرانی اساسی که اینجا وجود دارد تناقضی است که میان شاخص بورس با آن شاخصها وجود دارد.
به بیان دیگر بر اساس آنچه علم اقتصاد میگوید بورس اصولا باید آیینهای از شاخصهای اقتصادی هر کشوری باشد؛ هر چه شاخصها مثبتتر، نمودار شاخص بورس نیز صعودیتر و هر چه شاخصها به سمت و سوی اعداد و ارقام منفی حرکت کند،شاخص بورس نیز نزولی خواهد بود.
در ایران ظاهرا برعکس است ، به دلیل اینکه مردم جایی برای سرمایه گذاری ندارند ، به علت رکود اساسی در بخش های صنعت و ساختمان و ... ، همه به سرمایه گذاری در بورس روی آورده اند.
بنابراین حال و روز بورس ایران اساسا با این چارچوب علم اقتصاد سازگار نیست و شاهدیم که با وجود شاخصهای تماما منفی اقتصادی در ایران، نمودار شاخص بورس همواره صعودی است و بازار سرمایه به رنگ سبز در میآید!
واضح است که میان آنچه در سالهایی نه چندان دور در بحران صندوقهای مالی و اعتباری شاهد بودیم با وضعیت بورس تفاوتهایی آشکار وجود دارد اما با نگاهی از دورتر میتوان گفت که همان شرایط، به شکلی دیگر در حال تکرار شدن است.
سرازیر شدن منابع مالی اقشار مختلف به بازاری که دولت پشتیبان و حمایت اصلی آن شده است، ارائه تصویری از سودهای کلان و بادآورده در رسانههای عمومی، تاکید بر تدوام شرایط سوددهی و احتمالا در نهایت سقوط شاخصها و مردمی ناراضی که خود را فریبخوردگانی میدانند که با اعتماد به دولت وارد این میدان شدهاند.
میتوان از شرایط سبز اکنون بورس سرمست شد و سودهای کلانی کسب کرد و بی توجه به عواقب آن به تبلیغ و ترویج بازار سرمایه پرداخت. ولی باید از تجارب گذشته به یاد داشت که ضروری است تا برای اتفاقات تلخی که غیرقابل پیشبینی هم نیست مردم را آماده کرد؛ این وظیفه اصلی دولت در موضوع بورس است